Luzon

Wat is het hier prachtig, wat een geluk om hier te mogen zijn. Ik zou willen dat jullie hier allemaal konden zijn.

Ondanks dat ik de afgelopen periode in de Filipijnen maar 2 verdwaalde en verdwaasde andere soloreizigers ben tegen gekomen, is het hier geweldig! 's Nachts is het bibberen geblazen, ik heb een verkoudheid die op m'n longen is geslagen en aan die zogenaamde hot showers zou nog wel even gewerkt kunnen worden maar wat is het leven hier fantastisch. Ik voel me zo gelukkig dit te kunnen doen, in de prachtige natuur en dorpjes rond te lopen. Het open en zo vriendelijke contact met de lokale bevolking en andere reizigers. Al die verschillende soorten onbekend eten en zoetigheid te kunnen proeven. De helft van het eten op de kaart dat niet beschikbaar is want het is geen mango- of honingseizoen (is dat niet hoe het zou moeten zijn?). En dan de bananenketchup (van echte bananen!) die zowel in kleur, geur en smaak niet te onderscheiden is van de reguliere tomatenketchup. Elke-dag-zon. Ik kijk mijn ogen uit met al m'n zintuigen wijdopen en kan wel janken van geluk.

Vanmiddag ga ik met de bus naar Manila (11 uur durende rit) om daar na een overnachting (en het ophalen van mijn bril die ik in het hostel had laten liggen) het vliegtuig in te stappen naar de tropische eilanden rondom Coron. Aaaiaaaiaaaai! :-D

***ik had jullie reacties op de verslagen helemaal niet gelezen nog, bedankt, super lief en leuk om te lezen!***